In 2013 was het wereldnieuws: textielfabriek Rana Plaza in Bangladesh stortte in. Meer dan 1.100 doden en bijna het dubbele aantal gewonden. Het frappante was dat er kleding gemaakt werd voor dure merken. Het ging hier niet om zogenaamde sweatshops, waar bijna nooit controle is op de arbeidsomstandigheden. Het gebouw bleek al eerder wegens onveiligheid afgekeurd te zijn, maar toch moesten er elke dag duizenden mensen in werken.
Naast instortingsgevaar, hebben werknemers ook op andere manieren te maken met uitbuiting. Veel te lange werkdagen, hongerlonen, gedwongen overwerk, seksuele intimidatie en werken met schadelijke stoffen zijn een paar voorbeelden.
Op de website van Schone Kleren Campagne is er informatie te vinden over de kledingfabrieken en werkomstandigheden in verschillende landen.
Het is lastig om kleding te vinden dat vrij is van dit mensenleed. Zelfs duurzame kledingwinkels kunnen niet voor honderd procent garanderen dat hun kleding helemaal op een eerlijke manier gemaakt is. Dit komt omdat veel fabrieken werk uitbesteden aan goedkopere krachten en het is lastig te achterhalen met welke kledingstukken dit gebeurt.
Zuinig zijn op kleding is dus belangrijk. Heb je kleding die je niet meer mooi vindt of niet meer past, dan kan je dat een tweede leven schenken door het te verkopen via Marktplaats, of een kledingbeurs. Ook is het in veel gemeenten mogelijk om via Facebook gratis kleding en andere spullen aan te bieden aan je buurtbewoners. Op die manier ben jij er vanaf, maar maak je wel een ander blij.